Αληθινή Ιστορία. Ήμουν υπερσεξουαλική απο 2 ετών!!

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ήμουν υπερσεξουαλική. Δε ξέρω τι το προκάλεσε αυτό. Είναι νομίζω κάποιοι άνθρωποι γεννημένοι έτσι. Με αυτή την ανάγκη. Σήμερα οι ειδικοί αναφέρονται στην υπερσεξουαλικότητα σα πρόβλημα. Εγώ ποτέ δε το είδα έτσι. Πιστεύω ότι όλα αυτά είναι κομπλεξισμοί και ότι πρόβλημα στο σεξ όταν είναι σε αφθονία, βρίσκουν μόνο οι ανέραστοι. Ο πατέρας μου πέθανε πολύ νέος κι έτσι εγώ ζούσα μόνο με τη μητέρα μου. Εκείνη είχε να σας πει διάφορες ιστορίες για την υπερσεξουαλικότητα μου και τα προβλήματα που τις έφερνε όταν βρισκόταν σε κόσμο. Από τα δύο μου χρόνια η μητέρα μου νόμιζε ότι πάθαινα επιληψίες γιατί με έβλεπε να έχω πολύ συχνούς σπασμούς χωρίς να μπορέσουν να εξηγήσουν το γιατί. Με πήγαν σε πολλούς γιατρούς προκειμένου να ανακαλύψουν την αιτία αυτών των σπασμών και παρ’ όλα αυτά δεν κατάφεραν τίποτα. Αναλύσεις επί αναλύσεων και εξετάσεις επί εξετάσεων κράτησαν μήνες ώσπου εξουθένωσαν τη μητέρα μου βλέποντας με να χάνω ενίοτε τον κόσμο μέσα στη κούνια μου. Η συμπεριφορά μου ήταν τρομακτική για μια άπειρη μητέρα που έβλεπε το μωρό της να χάνει τον κόσμο, να του κόβεται η αναπνοή, να γυρνούν τα ματάκια του προς τα πάνω ή ενίοτε να αλληθωρίζει. Είναι πολύ αστείο πραγματικά να σκεφτεί κανείς τη πραγματική αιτία όλων αυτών των συμπτωμάτων. Με αυτά και με αυτά με πήγε με τον παππού μου σε γιατρούς στην Ελβετία μήπως μπορέσουν και βρουν μια λύση σ’ αυτό το δυσεπίλυτο ιατρικό αδιέξοδο που δε μπόρεσαν να αντιμετωπίσουν οι Έλληνες γιατροί. Εκεί οι Ελβετοί  μετά τις εξετάσεις που έτσι κι αλλιώς θα μου έκαναν μου έβαλαν τη πάνα μου και με παρακολούθησαν. Κατάλαβαν αμέσως πως εγώ και η πάνα.. είχαμε γίνει εραστές. Ερεθιζόμουν τόσο πολύ μαζί της ώστε έφτανα σε οργασμό! Όταν το άκουσαν η μητέρα μου με το παππού μου έμειναν άλαλοι και γύρισαν άρον άρον. Αγνοούσαν ότι μπορεί ένα μικρό κοριτσάκι τόσο μικρής ηλικίας να επιδίδεται με τόση επιτυχία στον αυτοερωτισμό! Η στάση της μητέρας μου όμως ήταν εκπληκτική. Όταν γύρισε στους αναστατωμένους συγγενείς που περίμεναν τα νέα καυχήθηκε ότι μάλλον θα έχει μια πολύ δραστήρια σεξουαλικά κόρη  στο μέλλον και δεν ξαναασχολήθηκε με το θέμα. Την εφηβεία μου όμως τη πέρασα δύσκολα. Καταπίεζα πολύ τη σεξουαλικότητα μου την οποία ένιωθα ως μια αστείρευτη ενέργεια όπου αν την άφηνα ελεύθερη θα καιγόμουν ολόκληρη. Μου ήταν αδιανόητο τότε να επισκεφθώ ένα χώρο και να μην αφήσω «βρεμένη» τη καρέκλα. Ήμουν υγρή κι «έτοιμη» συνέχεια. Υπέφερα από σεξουαλική υπερδιέγερση και το συζήτησα πολύ με τη μητέρα μου. Η καταπίεση όλης αυτής της ενέργειας (και την οποία επέβαλα εγώ στον εαυτό μου) με γέμισε νυχτερινές εφιδρώσεις και με τον καιρό αδικαιολόγητες φοβίες. Δε μπορούσα να κοιμηθώ τα βράδια και το μόνο που έκανα ήταν να έχω φαντασιώσεις παντού και να φτάνω σε οργασμό παντού. Θυμάμαι ότι είχα μάθει τον ειδικό τρόπο να τελειώνω μέσα στο λεωφορείο -ώστε να μη με παίρνει χαμπάρι κανείς- διαβάζοντας βιβλίο δίπλα πάντα σε κάποιον ανυποψίαστο επιβάτη, στα μαγαζιά, στις βαρετές οικογενειακές συγκεντρώσεις, παντού. Όταν με φίλησε το πρώτο αγόρι στο σχολείο, ανέβασα 40 πυρετό για τρεις μέρες και η μητέρα μου φοβήθηκε στα σοβαρά. Δε τολμούσε να περάσει οποιοσδήποτε άντρας από δίπλα μου και αναστατωνόμουνα. Υπέφερα από τις ορμόνες μου για χρόνια. Επέλεξα την εγκράτεια στην αρχή ως λύση γιατί είχα θεοποιήσει το σεξ. Όταν έφτασα όμως στα δεκαεφτά μου χρόνια έγινα ασυγκράτητη. Δεν έμεινε άντρας που να μη θελήσω να βρεθώ μαζί του. Δεν με ενδιέφερε το πρόσωπο του, η μυρωδιά του, τι απόψεις είχε. Αρκεί που ήταν άντρας.   Ήταν σα να μύριζα τις ορμόνες τους από μέτρα μακριά  Αρκούσε να περάσει κάποιος από δίπλα μου και να μου πει μια κουβέντα. Τότε χωρίς να τον δω καν στο πρόσωπο τον ήθελα. Αρκετές φορές το έκανα με άγνωστο στις γωνίες των δρόμων χωρίς καν μια πρόφαση. Ήμουν μονίμως με τα προφυλακτικά στο τσαντάκι μου. Σχέσεις περιστασιακές είχα πάντα με διάφορους, αλλά ποτέ με έναν μόνιμο. Δεν ήθελα συναισθηματικές εμπλοκές τις απέφευγα όπως ο διάολος το λιβάνι, γιατί δε μπορούσα να σταθώ σε μια σχέση και το ήξερα. Συναισθηματικά οι άνδρες δε μου έλεγαν τίποτε. Ούτε κρύο ούτε ζέστη. Δεν ήμουν καθόλου επιλεκτική. Αυτό που μου άρεσε ήταν το σεξ το είχα απόλυτα αυτό ξεκαθαρισμένο μέσα μου. Οι ίδιοι οι άντρες, μου ήταν αδιάφοροι. Έδειχνα την ίδια αδυναμία και τον ίδιο σεβασμό σε έναν αμόρφωτο μετανάστη και σε ένα υψηλόβαθμο μεγαλοαστό και στέλεχος επιχειρήσεων. Έδειχνα επίσης την ίδια προσοχή και ενθουσιασμό σε έναν εικοσάρη και σε ένανεξηντάρη. Παρ’όλο που μου άρεζε να πηγαίνω με πολλούς δε μπορώ να πω ότι τους σεβάστηκα και ποτέ, ούτε και που τους είδα σαν ανθρώπινα όντα με αδυναμίες και προσωπικότητα. Δε τους συμπαθούσα και πολύ. Κι αυτό το συναίσθημα μου το ενίσχυε περισσότερο η αδυναμία που μου έδειχναν αυτοί. Όσο περισσότερο μου άρεσε το σεξ, όσο περισσότερο έδειχνα αδιαφορία γι’ αυτούς κι όσο περισσότερο τους κεράτωνα τόσο περισσότερο εκείνοι αρρώσταιναν μαζί μου και με κυνηγούσαν.

Στα εικοσιτρία μου γνώρισα έναν υψηλόβαθμο στρατιωτικό τον Γιάννη. Ήταν ο πρώτος άντρας που τόλμησα να κάνω μαζί του σχέση. Μου άρεζε το ελεύθερο πνεύμα του και η αντίφαση του με τη πειθαρχημένη και αυστηρή δουλειά του. Με «έφαγε» να παντρευτούμε. Μου έλεγε πως είναι ο καλύτερος άντρας για μένα και πως θα γίνουμε το ιδανικότερο ζευγάρι γιατί μόνο αυτός μπορεί να με καταλάβει. Με πίεζε συνεχώς με έναν γλυκό τρόπο και εγώ όλος περιέργως υποχωρούσα όλο και περισσότερο στις πιέσεις του σα να μην ήξερα ποιά ήμουν. Όμως εκείνο τον καιρό κάτω από την επιρροή του είχα αλλάξει. Για ενάμιση χρόνο διέκοψα τις περιστασιακές σχέσεις και ήμουν απορροφημένη πάνω του. Αυτό το γεγονός ήταν πολύ περίεργο για εμένα που είχα μάθει να κοροϊδεύω όλες τις σχέσεις μου. Είχε αρχίσει να δουλεύει και το μητρικό φίλτρο μέσα μου και αποφάσισα να παντρευτούμε σε μια στιγμή πολύ ευαίσθητη, όταν δηλαδή πέθανε η μητέρα μου κι αισθάνθηκα ότι μου έφυγε ένα μεγάλο στήριγμα από τη ζωή. Από τότε άλλαξε φυσικά και η σχέση μου με το Γιάννη. Άρχισα να τον βλέπω κάτι παραπάνω από σύντροφο, τον έβλεπα θα έλεγα σαν πατέρα. Όμως όταν έκανα το παιδί και μετά, ο παλιός μου εαυτός ξαναγύρισε. Τότε κατάλαβα ότι εγώ δε μπορώ να είμαι σαν τις άλλες γυναίκες και ότι ο άνδρας που θα ήταν μαζί μου δε μπορεί να μοιάζει με όλους τους υπόλοιπους. Άρχισα να βγαίνω και με άλλους άντρες. Πολλές φορές επέλεγα μαθητευόμενους του άνδρα μου κι εκείνος το καταλάβαινε πράγμα που φυσικά δε του άρεσε καθόλου. Μια μέρα με έπιασε με έναν συνάδελφο του και τον έδειρε σε απίστευτο βαθμό. Κουκουλώσαμε την ιστορία όπως όπως γιατί αν ακουγόταν πιο επίσημα κινδύνευε στα σοβαρά να χάσει καριέρα χρόνων. Ακουστήκαμε τελικά σε όλη τη περιοχή και αυτό δεν άρεσε σε κανέναν από τους δύο μας. Ο άνδρας μου εξ’ αιτίας της συμπεριφοράς μου πήρε τρεις μεταθέσεις. Ντρεπόταν να κυκλοφορεί στο δρόμο και να τον σχολιάζουν, το καταλάβαινα αλλά δε μπορούσα να κάνω τίποτε γι’ αυτό. Πολλές φορές τα βράδια σηκωνόμουν από δίπλα του την ώρα που κοιμόταν, ντυνόμουν, βαφόμουν κι έβγαινα από το παράθυρο για να πάω σε κάποιο μπαράκι. Ήταν κάποια βράδια που δεν υπήρχε κανείς στα επαρχιώτικα μπαράκια λόγω καιρικών συνθηκών και τότε απογοητευόμουν σα τρελή. Δε μπορούσα να ησυχάσω. Θυμάμαι μια τέτοια νύχτα βγήκα στη περιφερειακή οδό και ψώνισα έναν νταλικέρη! Ξέρω ότι ήταν πολύ παράτολμο και όταν το έκανα αυτό ήμουν στη κυριολεξία άρρωστη τώρα μπορώ να το παραδεχτώ. Δε μπορούσα να σταματήσω αυτή την επικίνδυνη συμπεριφορά. Όταν ήθελα σεξ το ήθελα ακριβώς όπως ο αλκοολικός το ποτό του. Σε όλη τη διαδρομή, μαζί με αυτόν τον άγνωστο άντρα πάνω στη νταλίκα με έλουσε κρύος ιδρώτας όμως αυτό το γεγονός έκανε το σεξ συναρπαστικότερο. Μόλις κατέβηκα από το αυτοκίνητο του συνειδητοποίησα ότι το πάθος μου για σεξ θέτει σε κίνδυνο ακόμη και τη ζωή μου. Ήταν η πρώτη φορά που κάθισα να σκεφθώ το μέλλον μου. Το σεξ μου είχε κοστίσει πολλά μέχρι σήμερα. Πλήγωνα τον άντρα μου, δεν είχα μια ουσιαστική συναισθηματική σχέση μαζί του, με το παιδί μου βρισκόμουν σε απόσταση και τέλος δεν είχα ούτε μια φίλη να της πω το πρόβλημα μου. Είχα πάει με τους άντρες όλων των γυναικών που ήξερα. Φυσικό ήταν να μη με θέλει καμία ούτε για μια κουβέντα. Στη πραγματικότητα όμως ανακάλυπτα ότι δε με ένοιαζαν και πολύ όλα αυτά. Μου στοίχιζαν λίγο εκτός από τη σχέση μου με το παιδί μου που ήταν και αγόρι και μεγαλώνοντας καταλάβαινα ότι με ήθελε με έναν εγωιστικό τρόπο μόνο για εκείνον. Το περίεργο είναι ότι μόλις τα συνειδητοποίησα όλα αυτά παρ’ όλο που έτρεμα από την ταραχή ολόκληρη και κατάλαβα ότι κάτι πρέπει να κάνω αμέσως, συνέχισα πιο έντονα τις επικίνδυνες συμπεριφορές. Έτρεχα στα μπαράκια, τα έφτιαχνα με συναδέλφους του άντρα μου και μια ακόμη φορά ξαναβγήκα στη περιφερειακή οδό ευτυχώς με οικτρά σεξουαλικά αποτελέσματα γιατί ο άνδρας που επέλεξα ήταν λίγο μαλθακός για μένα όπότε και δε το ξανασκέφθηκα. Ένα βράδυ, όταν επέστρεψα σπίτι ο άντρας μου ετοίμαζε τις βαλίτσες του. Μου είπε ότι είχε μια σχέση εδώ και κάποιους μήνες και θα πήγαινε να ζήσει μαζί της. Κάναμε μια συζήτηση στις τρεισήμισι το πρωί. Μου έλεγε ότι με αγαπάει αλλά πρέπει να με δει επειγόντως γιατρός γιατί αυτή η εμμονή μου με το σεξ  σίγουρα κρύβει κάτι άρρωστο. Τότε κατάλαβα ότι τον αγαπούσα αλλά δεν ήθελα να τον κοροϊδεύω και έτσι δεν του υποσχέθηκα τίποτα. Έμεινα μόνη κάποιους μήνες κι ύστερα πήγα τελικά σε θεραπευτή αλλά δε μου έκανε τίποτε -κάτι που δε μου φάνηκε περίεργο- αφού έτσι κι αλλιώς δε πίστεψα ποτέ μου σε αυτούς. Όμως παρίστανα ότι με θεράπευε σιγά σιγά. Άρχισα εντωμεταξύ να ξαναβγαίνω και με τον άντρα μου. Τώρα τον είχα κάνει εραστή μου και μου άρεσε περισσότερο. Στην αρχή είπα να τον ξεγελάσω και να τον ξαναπαρασύρω σπίτι μας με τη ψεύτικη δικαιολογία ότι θεραπεύτηκα. Όμως το μετάνιωσα. Ο Γιάννης μου αρέσει περισσότερο ως εραστής. Παράτησα τον θεραπευτή και τώρα κερατώνω τον καινούργιο μου φίλο, έναν εικοσιτριάχρονο, με τον πρώην άντρα μου. Μάλιστα σκέφτομαι να χωρίσω τον πιτσιρικά γιατί τον βαριέμαι. Θα μείνω προς το παρόν με το Γιάννη και θα τον βλέπω στα κρυφά όταν θα μπορεί να το σκάει από τη φίλη του. Σας φαίνομαι τρελή; Ίσως τελικά και να είμαι. Πάντως όπως σας είπα και στην αρχή μου έτσι μου αρέσει να ζω και δε πρόκειται να αλλάξω κάτι που μου δίνει απόλαυση!