Όταν η Κατίνα, κάθεται στο κεφάλι σου!

Το να ζεις δίπλα σε μία Κατίνα είναι σα να κάνεις στα νεύρα σου απολέπιση. Νοιώθεις λίγο σαν το Μίλλερ, που πηδάει την Μέριλιν. Εσύ – ο Μίλλερ- διαβάζεις τη δίτομη εγκυκλοπαίδεια του Χάρη Πάτση κι εκείνη η – Μέριλιν- λιμάρει το σπασμένο της νύχι ταυτοχρόνως. Παρακολουθώντας το 24ωρο μιας Κατίνας φωτογραφίζεις αυτομάτως τον κοινωνικό παλμό της Ελλάδας, που διαβαίνει το σκαλοπάτι του 21ου αιώνα. Η Κατίνα βλέπεις είθισται να σταυροκοπιέται μπροστά στα εικονίσματα και λίγο μετά, αφού τελέσει το ιερό της καθήκον δίδει σεμινάρια επαγγελματικής αποκατάστασης στην άμαθη κόρη της, πώς δηλαδή θα κλείνει δουλειές με τα πόδια ανοιχτά. Η Κατίνα ζει για την τιμή και την υπόληψή της. Γι αυτό και είναι ευγενής και λιγομίλητη. Οι καλοσιδερωμένοι της τρόποι θυμίζουν τα κολλαρισμένα γιακαδάκια, με τις δαντελίτσες, που χαίρεται να φοράει καθώς υμνούν την νοικοκυροσύνη της. Ο Θεός όμως να σε φυλάει αν τολμήσεις να διαφωνήσεις στη διαφωνία της. Σε στολίζει με χριστοπαναγίες, επικαλούμενη το υψηλό της επίπεδο. Η Κατίνα είναι λάτρης της οδήγησης. Όχι της αγωνιστικής, αλλά της πιο ερασιτεχνικής. Ας πούμε της κυκλοφοριακής συμφορήσεις, που συντελείται στη γειτονιά σου. Γίνεται άριστος τροχονόμος, από την εξέδρα του μπαλκονιού της. Αυτόκλητος μπάτσος, αδιόριστος χαφιές, που ενημερώνεται ανελλιπώς για το ποίος μπήκε και ποίος βγήκε στο σπίτι σου. Ως πεθερά είναι άτυχη. Ένας ορκισμένος οσιομάρτυρας. Η νύφη της δεν κατανοεί την άδολη και ανιδιοτελή προσφορά της. την τόση αυτοθυσία της. στέκεται πάγος ορθός, μπροστά στη μανιακή παρόρμηση της πεθεράς της, να της ξεβρωμίσει το σπίτι, να τις κατεβάσει τις αράχνες από το ταβάνι, να της αλλάξει τα έπιπλα στο σαλόνι και να της στρώσει καρεδάκια από τσιγκελάκι στη βάση της τηλεόρασης. Η Κατίνα λατρεύει τα πρωινάδικα. Δείχνει ιδιαίτερη προτίμηση στο ένθετο της μαγειρικής. Πρώτον γιατί ακόμα δεν έμαθε να μαγειρεύει. Αν ήξερε, θα είχε και με κάτι ν’ ασχοληθεί στα τόσα χρόνια άμισθου κοινωνικού ,τραμπουκισμού και δεύτερον γιατί αποθεώνει την Βέφα. Βλέπεις η Βέφα λέει την πίτα, πιτούλα, πλαταγίζει τη γλωσσίτσα της για να συμμαζέψει την σιελόρροια και ανοίγει φύλλο, φορώντας το μαργαριτάρι σε σχήμα καρούμπαλου στα μαμακένια της δάχτυλα. Καθότι η Βέφα είναι η θεία της διπλανής πόρτας. Η προβολή της Κατίνας. Ο εξελιγμένος της εαυτός. Η προέκτασή της στο μέλλον, αν δεν το έπνιγαν τα κουτσομπολιά, η χειρομαντεία, η βλακεία. Η Βέφα είναι η τιμημένη Κατίνα των σαλονιών, που την έμπασαν από την κυρίως πόρτα τα κορίτσια της φυλής της. η Κατίνα όμως λατρεύει και τις πανέμορφες νεράιδες των παραμυθιών. Κι αφού στις μέρες μας δεν υπάρχουν παραμύθια, συμβιβάζεται μ’ αυτές των καναλιών. Κορομηλά, Μενεγάκη, Στεφανίδου και άλλες είχαν την τύχη της Σταχτοπούτας, χάρη στη μεγαλοψυχία της Κατίνας.
Αν μία από αυτές τις κοπέλες είχε τολμήσει να μείνει στην πολυκατοικία τους θα της είχαν τοιχοκολλήσει τη μούρη στις νταμαροκολώνες της γειτονιάς. Τώρα όμως που περιβάλλονται από το λαμπερό μυστήριο της δημοσιότητας γίναν τα γλυκά κορίτσια της καθημερινότητάς μας. Γίναν αρχοντοκυρίες, τιμητές και εκφραστές του δίκαιου και του άδικου, εισαγγελείς και παράγοντες της ταλαιπωρημένης τηλεόρασης. Η δράση της Κατίνας στην τέχνη είναι απεριόριστη. Γι αυτό και στη μουσική έχει επιβάλλει το τσιφτετέλι. Στα νυχτομάγαζα, για να σκανδαλίσει τον Ταρζάν, προτιμά να ακολουθήσει τα τερτίπια της τσίτας, αφήνοντας καταμέρως την ξενέρωτη Τζέιν. Αυτός είναι ο λόγος, που κουνάει τον ξεβράκωτο πισινό της, χορεύοντας στο τραπέζι, ακριβώς πάνω από τα έκπληκτα μούτρα του προϊστάμενού της. παρ’ όλα αυτά η Κατίνα είναι μια κυρία. Γιατί αγνοεί τη συλλογική της δύναμη στην κοινωνία και την τυραννική επικράτηση της κακογουστιάς της στο περιβάλλον.
Αγνοεί το μένος κάποιων φωτισμένων, που στρέφονται εναντίον της αλλά και την θυμηδία που πολλές φορές προκαλεί, η πολυσύνθετη στάση της στη ζωή. Ότι δηλαδή ένα κι ένα κάνουν δύο. Ξεχνώντας πολλές φορές το κρατούμενο που είναι δυνατό ν’ αλλάξει την ισορροπία του κόσμου, και την αβασάνιστη φιλοσοφία ότι όλα είναι όπως φαίνονται ή όπως αυτή θέλει να φαίνονται. Καθότι το δίκιο πάει πάντα με την πλειοψηφία η οποία και της ανήκει.

Σημείωση! Ευνόητο είναι ότι η φιλοσοφία της Κατίνας δεν αντιστοιχεί πλέον μόνο στο γυνακείο φύλο….

Δημοσιευμένο το 2003 στο fushionclub.gr απο Ζωή Κυροπούλου