«Οι άνθρωποι είμαστε πολυγαμικοί». Μια φράση με την οποία λίγο πολύ όλοι έχουμε μεγαλώσει ή ακόμα και ενστερνιστεί, αναλόγως βέβαια με τα βιώματα, τις καταγραφές που έχει ο καθένας από εμάς και πολλούς άλλους παράγοντες. Ιδίως όταν η αναφορά γινόταν στις σχέσεις των ομοφυλόφιλων, η μονογαμία έμοιαζε να αντιστοιχεί σε μικρό ποσοστό. Τα συμπεράσματα όμως της μελέτης από το Alliant International University στο Σαν Φρανσίσκο, που αναρτήθηκε στο ηλεκτρονικό journal Family Process, αποκάλυψαν πως υπάρχει μια αξιοσημείωτη στροφή προς τη μονογαμία με την πάροδο του χρόνου.

Η μελέτη, που ήταν διαχρονική και στην οποία συμμετείχαν συνολικά 6.864 άνδρες και γυναίκες, εξέτασε τις διαφορές στις απαντήσεις των συμμετεχόντων σχετικά με διάφορα θέματα, όπως η μονογαμία. Συγκεκριμένα, η σύγκριση έγινε μεταξύ των απαντήσεων που δόθηκαν στα ίδια ερωτήματα από 6.082 άτομα το 1975 και 782 το 2000. Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι η σύγκριση ήταν επιτρεπτή και εφικτή παρά τη διαφορά των χρονολογιών, ακριβώς επειδή τα ερωτήματα ήταν τα ίδια και στα δύο δείγματα.

Σύμφωνα λοιπόν με τα συμπεράσματα της μελέτης, το ποσοστό των ετεροφυλόφιλων ανδρών που ανέφεραν πως έκαναν σεξ με κάποιον πέρα από τη σύζυγό τους μειώθηκε στο 10% το 2000, από το 28% που ήταν το 1975. Αντίστοιχα, στις παντρεμένες γυναίκες, ενώ το 1975 το ποσοστό ανερχόταν στο 23%, το 2000 έπεσε στο 14%.

Όμως και για τον ομοφυλόφιλο πληθυσμό η μείωση ήταν αξιοσημείωτη. Συγκεκριμένα, οι μισοί ομοφυλόφιλοι άνδρες και γυναίκες που συμμετείχαν στη μελέτη ήταν δεσμευμένοι και είχαν υπογράψει συμβόλαια συμβίωσης, ενώ οι άλλοι μισοί συμβίωναν έχοντας σταθερές σχέσεις. Διαπιστώθηκε ότι στους ομοφυλόφιλους άνδρες το ποσοστό που απάτησε τον σύντροφό του με τον οποίο συγκατοικούσε έπεσε στο 59% από το αντίστοιχο 83% του 1975, ενώ για τις ομοφυλόφιλες γυναίκες τη θέση του 28% πήρε το 8%.

Μια υπόθεση που έκαναν οι ερευνητές για να ερμηνεύσουν τη στροφή προς τη μονογαμία ήταν πως η ενημέρωση για το HIV/AIDS και τα Σεξουαλικώς Μεταδιδόμενα Νοσήματα έχει οδηγήσει τα ζευγάρια να είναι πιο προσεκτικά και πιο συντηρητικά αναφορικά με το σεξ εκτός της σχέσης τους τα τελευταία 25 χρόνια. Όμως, ο Green επισημαίνει πως αυτό που θα λέγαμε στροφή προς τη μονογαμία «είναι αποτέλεσμα γενικότερης αποδοχής των σχέσεων του ίδιου φύλου».

Εκπρόσωπος του μη κερδοσκοπικού οργανισμού Family Equality Council, που προωθεί την ισότητα των οικογενειών ίδιου φύλου, συμφωνεί με τον ερευνητή του πανεπιστημίου του Σαν Φρανσίσκο, αναφέροντας πως, καθώς η κοινή γνώμη για τους ομοφυλόφιλους και την ομοφυλοφιλική κοινότητα γενικότερα έχει αλλάξει, μοιάζει τα ζευγάρια ίδιου φύλου να ζουν πιο ανοιχτά στην κοινωνία και να δημιουργούν τις οικογένειές τους.

Κάποιοι ίσως περιμένουν πως η μονογαμία δεν είναι κάτι που χαρακτηρίζει τα ζευγάρια ίδιου φύλου, αλλά εμφανώς η τάση που ανέδειξε η εν λόγω μελέτη έχει αντίθετη κατεύθυνση, όπως εξάλλου επισημαίνουν και ειδικοί που σχολίασαν τα συμπεράσματά της, αλλά επιπροσθέτως έχουν εμπειρία στη μελέτη των σταθερών σχέσεων.

Αξίζει εδώ να αναφερθεί η μελέτη του ψυχολόγου Glenn Roisman του πανεπιστημίου του Illinois, για την ικανοποίηση της σχέσης, την ποιότητά της και τη δέσμευση στα άτομα του ίδιου και αντίθετου φύλου, που δημοσιεύθηκε το 2008 και το 2009 και η οποία κατέδειξε πως οι παλιές αντιλήψεις για τα ζευγάρια ίδιου φύλου «δεν συμβαδίζουν πάντα με την πραγματικότητα». Μάλιστα, οι διαπιστώσεις της έρευνάς του εξέπληξαν κάποιους- το συμπέρασμα δηλαδή πως τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια είχαν σχέσεις παρόμοιας ποιότητας με τα ετεροφυλόφιλα ζευγάρια.

Ποιο είναι το δικό μας συμπέρασμα; Η πολυγαμία και η μονογαμία ως καταστάσεις, τάσεις ή ακόμα καλύτερα θέσεις μοιάζει να μην αποτελούν χαρακτηριστικό μιας συγκεκριμένης ομάδας ατόμων, ούτε ενός σεξουαλικού προσανατολισμού, αλλά του ίδιου του ατόμου, με την εκάστοτε ιδιαιτερότητα του υποκειμένου. Η δυσκολία βεβαίως των σχέσεων είναι πια οικουμενική. Όμως, μέσα σε αυτήν τη δυσκολία βλέπουμε πλέον ζευγάρια, για τα οποία άλλοτε η θέση της σχέσης ήταν κοινωνικά και προσωπικά ανέφικτη και ανεπίτρεπτη, με αποτέλεσμα να παρασύρεται το ίδιο το άτομο με τις προσωπικές του καταβολές, ακόμα και στην ανημπόρια επένδυσης σε ένα άλλο αντικείμενο, να καταφέρνουν να συντροφευτούν και να επενδύουν σε αυτόν τον άλλο που γίνεται σταδιακά αυτό που ονομάζουμε «ο άνθρωπός μου».

Πηγή: usatoday

Το άρθρο υπογράφει η Ε. Ελευθερίου,
Ψυχοθεραπεύτρια-Κλινική Θεραπεύτρια
Σεξουαλικών Διαταραχών, συνεργάτιδα του
Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών,
www.andrologia.gr

 

www.zougla.gr