Γυναίκα – κούγκαρ σε κρίση

Δεν είναι καινούργιο φαινόμενο. Τα τελευταία χρόνια μάλιστα οι γυναίκες κούγκαρ -δηλαδή, εκείνες  που επιλέγουν συντρόφους κατά πολύ νεώτερούς τους- πληθαίνουν. Μπαίνουν όμως σε μια σχέση η οποία συνήθως δεν έχει αίσιο τέλος.

Δεν είναι μόνο διάσημες ή επώνυμες όπως η Μαντόνα που το «καυτό» ζήτημα του χωρισμού της από το κατά εικοσιοκτώ χρόνια μικρότερο της toy-boy Χεσούς Λουθ, τροφοδότησε για πολύ καιρό τα κουτσομπολίστικα sites.

Το Χόλιγουντ μπορεί να τις έκανε μόδα αλλά τώρα πια ακόμη και γυναίκες της διπλανής πόρτας δεν διστάζουν να συνδεθούν με νεαρούς άνδρες. Πίσω μάλιστα από τις υπερβολές της ποπ κουλτούρας υπάρχει μια νέα πραγματικότητα που θέλει τις σύγχρονες γυναίκες άνω των σαράντα να δίνουν μια καινούργια διάσταση στην έννοια του ταιριαστού  συντρόφου.

Στην Αμερική, το θέμα έχει κανταντήσει Χολυγουντιανή εμμονή, αφού έχει ήδη γίνει ταινία ( «Cougar Club» του Κρίστοφερ Ντάντι, με την Φέι Ντάναγουεϊ ), ριάλιτι («Το κούγκαρ», κατά τη διάρκεια του οποίου είκοσι νεαροί ηλικίας 21 έως 29 ετών έδωσαν μάχη για την καρδιά μιας 40χρονης) αλλά και τηλεοπτική σειρά (η «Cougar Town» με πρωταγωνίστρια την Κόρτνι Κοξ στο ρόλο διαζευγμένης μητέρας εφήβου, η οποία αποφασίζει να ξαναζήσει τα νιάτα που δεν απόλαυσε βγαίνοντας με νεώτερους της άντρες).

Τον όρο φέρεται να έχει επινοήσει ήδη από το 2000, μια καναδέζική ιστοσελίδα, η cougardate.com. Και τον ορισμό της γυναίκας κούγκαρ δίνει γλαφυρά η Βαλερί Γκίμπσον, διάσημη Καναδέζα τηλεπερσόνα και κόλουμνιστ, ειδική επί των σεξουαλικών σχέσεων, που έχει γράψει μάλιστα και ένα σχετικό εγχειρίδιο με οδηγίες για ηλικιωμένες γυναίκες που βγαίνουν με νεώτερους άνδρες( «Cougar: A Guide for Older Women Dating Younger Men») «Η γυναίκα κούγκαρ είναι ελκυστική, αισθησιακή, σοφιστικέ, γεμάτη ενέργεια, και ξέρει ακριβώς τι θέλει: νεαρούς άντρες και καλό σεξ. Αλλά και αυτό που δεν θέλει: παιδιά, συγκατοίκηση ή δέσμευση. Ενας συνδυασμός δηλαδή που φαντάζει ακαταμάχητος στα μάτια νεώτερων ανδρών οι οποίοι είναι περισσότερο από πρόθυμοι να ανταποκριθούν σε αυτές τις κομψές και σέξι γυναίκες» λέει η  βασίλισσα των κούγκαρ καθώς στα εξήντα δύο της, η Γκίμπσον έχει κάνει ήδη πέντε γάμους, πάντοτε με νεώτερους άντρες.

Οι γυναίκες εξάλλου έχουν  στη διάθεσή τους σήμερα μια τεράστια βιομηχανία που στήθηκε ειδικά για να τις διατηρεί νέες: πλαστικές επεμβάσεις, καλλυντικά, έξυπνες δίαιτες, ειδικά προγράμματα άσκησης και διατροφής.  Και το αγόρι – παιχνίδι έχει αναδειχθεί σε σύμβολο αφού «χαρίζει» υποσχέσεις για τη διατήρηση της νεότητάς τους, έστω και αν τελικά όλο αυτό δεν είναι παρά μια ψευδαίσθηση.

Κάπως έτσι, η γυναίκα κούγκαρ έγινε μόδα -με μπροστάρισσα τη Ντέμι Μουρ η οποία παντρεύτηκε τον κατά δεκαπέντε χρόνια νεώτερό της Αστον Κάτσερ- αλλά και πρόκληση σε μια κοινωνία που στην πραγματικότητα εξακολουθεί να θεωρεί αποδεκτό, μεγάλοι σε ηλικία άνδρες να κυκλοφορούν ή να παντρεύονται κατά πολύ νεώτερές τους γυναίκες αλλά ανήκουστο το αντίθετο που παραμένει ταμπού, αφού και μόνο η εικόνα ενός άγριου αιλουροειδούς που περιφέρεται σε αναζήτηση τρυφερής σάρκας αρκεί για να το επιβεβαιώσει.

Στην Ελλάδα τα πράγματα είναι ανάλογα. Μια ενδιαφέρουσα έρευνα του Ανδρολογικού Ινστιτούτου και του Ινστιτούτου Σεξουαλικής Υγείας της Γυναίκας (έγινε το 2010 σε 1800 γυναίκες ηλικίας 34 έως 45 ετών) διαπιστώνει ότι σε ποσοστό 40% οι γυναίκες προτιμούν  εραστές μικρότερους από αυτές, το 28% επιλέγει συνομίληκους παρτενέρ και το 27% μεγαλύτερους, ενώ το 64% αυτών των γυναικών δεν διστάζουν να πουν ότι είναι άπιστες.

Η οικονομική ανεξαρτησία των γυναικών έχει οδηγήσει και σε σεξουαλική ανεξαρτησία καθώς οι Ελληνίδες εμφανίζονται λιγότερο προκατειλημμένες, δείχνουν μάλιστα να απολαμβάνουν το σεξ και μετά την εμμηνόπαυση αφού μεγαλύτερες γυναίκες δεν διστάζουν να αποκαλύψουν ότι έχουν καλύτερους και συχνότερους οργασμούς.

ΣΧΕΣΕΙΣ ΣΕ ΚΡΙΣΗ

Οι όροι λοιπόν έχουν αντιστραφεί. Ενας νεαρός άντρας απολαμβάνει τη φροντίδα της γυναίκας – μαμάς του. Εκείνητον περιποιείται, τον καταλαβαίνει, δεν του ζητάει τίποτα  ούτε τον κριτικάρει –όπως μια συνομήλική του που μπορεί να γίνει εξαιρετικά ανταγωνιστική, απαιτητική και ενίοτε γκρινιάρα- κι εκείνος βρίσκει τρόπους να της δείχνει την ευγνωμοσύνη του. Αυτή η ευγνωμοσύνη, άλλωστε, που απολαμβάνει  μια ώριμη γυναίκα είναι ένα ακόμη κίνητρο για μια τέτοια σχέση όταν μάλιστα έχει τσαλαπατηθεί από έναν συνομήλικό της άνδρα.

Παρ’όλα αυτά ούτε η -φαινομενικά επιτυχημένη- γυναίκα κούγκαρ έχει  καταφέρει να αποφύγει την κρίση. Γιατί; Μήπως τελικά είναι μύθος όλο αυτό; Μήπως στην πραγματικότητα οι σχέσεις των ζευγαριών επιστρέφουν στα παραδοσιακά πρότυπα; Στα chatrooms, ο πρόσφατος θάνατος της υπέροχης Γουίτνι Χιούστον μετά τον χωρισμό της με τον κατά δεκαεπτά χρόνια νεώτερό της Ρέι Τζέι (εμφανίστηκαν για τελευταία φορά μαζί στις 3 Φεβρουρίου) και η τρομακτική εικόνα της αποστεωμένης Ντέμι Μουρ που κατέρρευσε μετά την αποκάλυψη ότι ο νεαρός σύζυγός της την απάτησε την ημέρα της επετείου του γάμου τους έχουν κάνει τις συζητήσεις για τις κούγκαρ να ξαναφουντώσουν.

Γιατί τα πράγματα δεν πάνε σχεδόν ποτέ καλά;

«Είναι πολύ σημαντικό  να δούμε ότι αυτή την εποχή των ποικίλων αποσταθεροποιήσεων παγκοσμίως, αποσταθεροποιούνται και οι σχέσεις των ανθρώπων. Κατ’αρχάς λοιπόν τώρα χρειάζεται χρόνος για να μπορέσουν μοντέλα σχέσεων και ρόλοι να επαναδιαπραγματευτούν και να επαναπροσδιοριστούν» λέει η ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια Λίλιαν Κούβελα.

Σήμερα αναδύονται διάφορες μορφές σχέσης, μόνο ανδρών, μόνο γυναικών, γυναικών με μεγαλύτερους άνδρες. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο λοιπόν γίνονται αποδεκτές και σχέσεις γυναικών με νεώτερους άντρες. Οι γυναίκες έχουν απενοχοποιηθεί, βγαίνουν για one night stand και κανένας δεν τις κρίνει, αναζητούν την ευχαρίστηση στο σεξ και τη νεανικότητα και μέσα από το νέο τους ρόλο γίνονται οι ίδιες κυνηγοί αναζητώντας τη χαρά που μπορεί να τους προσφέρει ένας νεαρός άντρας.  Οι σαραντάρηδες και οι πενηντάρηδες, άλλωστε, είναι αποροφημένοι στο να κάνουν καριέρα ενώ οι νεώτεροι έχουν ακόμη το κέφι για τη ζωή που χρειάζεται μια ώριμη γυναίκα, η οποία  πολλές φορές μπορεί είναι στερημένη.

Τελικά όμως, όσο και αν ακούγεται παράδοξο, ακόμα και μέσα σε μια σχέση με ένα νεαρό, το πιθανότερο είνα ότι θα νιώσει και πάλι κακοποιημένη όπως παλιά όταν οι γυναίκες ήταν αναγκασμένες να μένουν σε ένα γάμο που δεν ήθελαν. Και έμεναν  χωρίς να μιλάνε και χωρίς να διεκδικούν.

Μια πενηντάρα π.χ. που συνδέεται με ένα τριαντάρη σύντομα θα βρεθεί σε ένα κύκλο ζωής διαφορετικό από τον δικό του, οπότε ή θα πρέπει να φύγει η ίδια και έτσι να επιβεβαιώσει ότι οι σχέσεις της δεν βγαίνουν ή να μείνει παρακαλώντας τον να μην την εγκαταλείψει. Και ενώ επενδύει, ονειρεύεται και πράγματι  έχει ένα διάλλειμα ονειρικό στη ζωή της, αισθάνεται νέα, όμορφη, επιθυμητή, στη συνέχεια όμως βιώνει ένα είδος προδοσίας και απόρριψης.  Εξάλλου δύο άνθρωποι με μεγάλη διαφορά ηλικίας μπορεί να έχουν μια καλή σεξουαλική σχέση, πνευματικά όμως συνήθως δεν μοιράζονται πολλά πράγματα.

Είναι τελικά μια σχέση αποτυχημένη; « Οχι, βέβαια» απαντάει η κυρία Κούβελα. «Δεν υπάρχει συνταγή για το πώς θα μείνει ένα ζευγάρι μαζί και καλά. Κάθε μέρα συναντάμε ζευγάρια με κοινωνικά αποδεκτή διαφορά ηλικίας που όμως είναι πάρα πολύ δυστυχισμένα και μπορεί να χωρίσουν ή να μείνουν μαζί υπομένοντας τη δυστυχία και την πλήξη τους. Το σημαντικό δεν είναι η ηλικία αλλά το πώς το ζευγάρι θα επικοινωνεί, θα αλληλεπιδρά, θα μοιράζεται συναισθήματα, δυσκολίες και χαρές, δεν θα απομονώνονται αλλά θα επιδιώκουν το «μαζί». Και αν ο καθένας κουβαλάει τη δική του ιστορία ας συνθέσουν τα καλά πράγματα από τις προσωπικές τους ιστορίες και ας φιάξουν μια καινούργια ιστορία μαζί.»

Μαρτυρία

Πενηντατεσσάρων ετών σήμερα η Μαρία Κλαδάκη (τα ονόματα είναι αλλαγμένα)  ζει εδώ και είκοσι χρόνια με έναν άντρα οκτώ χρόνια νεώτερό της. Παρόλο τον έρωτα που εξακολουθεί να τους συνδέει, η σχέση τους δεν ήταν ανέφελη γιατί δεν έγινε εύκολα αποδεκτή από το κοινωνικό περιβάλλον.

Διαφορά ηλικίας. Με σόκαρε όταν έμαθα την ηλικία του. Ο Γιώργος όμως ήταν ήδη πολύ ώριμος και ψαγμένος όταν γνωριστήκαμε, δεν ήταν ένα παιδάκι όπως τα περισσότερα αγόρια σήμερα στα 26 τους.

Δυσκολίες. Προέκυψαν κυρίως από τη διαφορετική προέλευσή μας και τα διαφορετικά βιώματα που είχε ο καθένας από μας μέχρι να συναντηθούμε. Εκείνος γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ηπειρο, εγώ στην Αθήνα. Η σχέση μας δεν ήταν ανέφελη από την αρχή. Περάσαμε πολύ δύσκολα χρόνια.  Ενώ στο κοινό μας φιλικό, επαγγελματικό και ευρύτερο περιβάλλον αλλά και στην οικογένειά μου δεν υπήρξε ποτέ κανένα πρόβλημα από τη δική του οικογένεια αντιμετωπίσαμε πόλεμο.Το πιο δύσκολο πράγμα ήταν η αποδοχή μου από τους δικούς του. Επαρχία, συντηρητισμός, ελληνίδα μάνα με προκαταλήψεις. Και δεν το κρύβω έχω πληγωθεί πολύ από τη συμπεριφορά της. Τελικά τα προβλήματα ξεπεράστηκαν. Εκείνος όμως χρειάστηκε να κάνει πολύ περισσότερα βήματα.

Μας βοήθησαν. Το κοινό μορφωτικό επίπεδο και η κοινή μας κουλτούρα, το γεγονός ότι είμαστε ανήσυχοι άνθρωποι, ψάχνουμε και ψαχνόμαστε, αλλά και η ψυχοθεραπευτική δουλειά που έχουμε κάνει και οι δύο και που βέβαια θεωρώ ότι είναι απαραίτητη για την επιτυχία κάθε είδους σχέσης.

Παιδιά. ΄Ηταν το σημείο αιχμής. Οι δικοί του ρωτάγανε γύρω γύρω και όχι εμένα ευθέως αν μπορώ να κάνω παιδιά. Τελικά όταν έμαθαν ότι ούτε ο Γιώργος μπορεί μαζεύτηκαν λίγο. Εμείς το συζητήσαμε μεταξύ μας, κάναμε μια προσπάθεια και τελικά καταλήξαμε ότι δεν θέλουμε να αποκτήσουμε παιδιά, προτιμούμε να είμαστε οι δυο μας.

Ισότιμη σχέση. Τώρα πια μετά από τόσα χρόνια έχουμε μεγαλώσει μαζί και έχουμε κατακτήσει μια ισότιμη σχέση. Όταν υπάρχει διαφορά ηλικίας πάντα ο μεγαλύτερος έχει το πάνω χέρι. Στη δική μας περίπτωση αυτό εναλλάσσεται γιατί έτσι μας αρέσει.   Και τελικά άξιζε τον κόπο.

Δημοσιεύτηκε Στα Νέα, Σάββατο, 18.03.2012