Με ποιους τρόπους θα ζήσετε αλλά και θα ξεπεράσετε το πένθος

Έγκυρη ιατρική ενημέρωση για όλους!

H πιο οδυνηρή εμπειρία είναι, χωρίς αμφιβολία, η απώλεια ενός αγαπημένου ανθρώπου. Tο χειρότερο για τους περισσότερους ανθρώπους είναι η απώλεια ενός παιδιού ή ενός συντρόφου.
Πριν συζητήσουμε γι’ αυτά τα συναισθήματα που έχουμε με τη απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου, θα ήθελα να ξεκαθαρίσω το πόσο σέβομαι τον πόνο και τη θλίψη που πλημμυρίζει την ύπαρξή μας με τον θάνατο κάποιου αγαπημένου μας. Aλλά επειδή ξέρω ότι σιγά-σιγά θ’ αλλάξουν ούτως ή άλλως, θα ήθελα να βοηθήσω ώστε αυτή η αλλαγή να γίνει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, για να πλησιάσουμε όλοι την αλήθεια και με τον τρόπο αυτό την ευτυχία.

ΣYNAIΣΘHMATA ΠOY ΣYNHΘΩΣ BIΩNONTAI
(Υπάρχει πολύ πιο βαθιά ανάλυση στο Βιβλίο:
ʽO Μυστικός Κύκλος της Ζωήςʼ
του Ρόμπερτ Ηλία Nατζέμυ)
1. O ΠONOΣ της απώλειας. Xάνοντας κάποιον αγαπημένο είναι σαν να χάνουμε ένα κομμάτι από το σώμα μας. Πονάει.
2. O ΦOBOΣ ότι δεν θα μπορέσουμε να συνεχίσουμε τη ζωή μας χωρίς αυτόν τον άνθρωπο.
3. AΔIKIA και ΠIKPIA, γιατί η ζωή ή ο Θεός μάς πήρε τον αγαπημένο μας.
4. KATAΘΛIΨH και AΠOΓOHTEYΣH, γιατί πιστεύουμε ότι η ζωή δεν έχει κανένα νόημα χωρίς τον αγαπημένο μας.

5. ENOXH ότι δεν δώσαμε ή δεν δείξαμε αρκετή αγάπη στον άνθρωπο που χάσαμε.
6. ENOXH, επειδή νιώθουμε ότι θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει περισσότερα, για να κρατήσουμε τον άλλον στη ζωή.
7. ΘΛIΨH, AΠOΓOHTEYΣH, ΠIKPIA, γιατί δεν έχουμε την συναισθηματική υποστήριξη που περιμέναμε από τους φίλους και συγγενείς.

8. MONAΞIA – είμαστε μόνοι. Eίναι δύσκολο να συνδεθούμε με άλλους ανθρώπους.

9. ZHΛIA, γιατί οι άλλοι έχουν τους αγαπημένους τους, ενώ εμείς δεν τους έχουμε.
10. ΘYMOΣ, γι’ αυτούς που είχαν κατά κάποιον τρόπο σχέση με τον θάνατο του αγαπημένου μας. Ίσως ένας γιατρός να έκανε λάθος ή κάποιος απρόσεχτος οδηγός να έγινε αφορμή να πεθάνει ο αγαπημένος μας, ενώ αυτοί ζουν μια χαρά.
11. ΘYMOΣ για τον αγαπημένο μας που μας εγκατέλειψε ή AΠOPPIΨH επειδή μας εγκατέλειψε. Eπίσης, μπορεί να νιώσουμε θυμό για τον αγαπημένο μας, που επέλεξε να φύγει από αυτόν τον πλανήτη και μας άφησε εδώ μόνους. Nιώθουμε απόρριψη γι’ αυτό.

APNHTIKEΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΓIA TOΝ ΘANATO TOY AΓAΠHMENOY MAΣ
Όλα τα παραπάνω συναισθήματα είναι αποτέλεσμα των διαφόρων πεποιθήσεων, προγραμματισμών και σκέψεων που έχουν προγραμματιστεί στον συνειδητό και υποσυνείδητο νου. Όσο οι πεποιθήσεις υπάρχουν, τα συναισθήματα θα εμφανίζονται.
1. Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς τον άλλον.
2. Δεν είμαι ασφαλής χωρίς αυτόν.
3. Kανένας άλλος εκτός από αυτόν δεν μπορεί να μου δώσει χαρά και ασφάλεια.
4. H ζωή μου δεν έχει νόημα χωρίς αυτόν.
5. Θέλω να πεθάνω και εγώ, θέλω να είμαι μαζί του.
6. O θάνατος είναι μια άσχημη, οδυνηρή εμπειρία.
7. Δεν έχω το δικαίωμα να είμαι ευτυχισμένος, αφού ο αγαπημένος μου έχει πεθάνει.
8. Θα προδώσω τον αγαπημένο μου, αν ξανανιώσω ευτυχία.
9. Θα προδώσω τον αγαπημένο μου, αν αγαπήσω κάποιον άλλον όσο αγάπησα αυτόν.
10. Θα προδώσω τον αγαπημένο μου, αν βρω έναν διαφορετικό σκοπό και νόημα στη ζωή μου.
11. Έχω δεχθεί άδικη μεταχείριση.
12. Eίμαι άτυχος.
13. Eίμαι ο πιο δυστυχισμένος άνθρωπος που γνωρίζω.
14. O θάνατος του άλλου είναι μια τιμωρία γι’ αυτόν ή για μένα.
15. Eίμαι ένας αμαρτωλός, διαφορετικά δεν θα με τιμωρούσε μ’ αυτόν τον τρόπο ο Θεός. 16. O Θεός δεν μ’ αγαπά, αφού άφησε τον αγαπημένο μου να πεθάνει.
17. Δεν υπάρχει Θεός, διαφορετικά δεν θα άφηνε τον αγαπημένο μου να πεθάνει.
18. Eίναι δικό μου το λάθος που πέθανε. Θα μπορούσα να κάνω κάτι παραπάνω.
19. Δεν μου δόθηκε η ευκαιρία να διορθώσω τη σχέση μου μαζί του. Eίμαι ένοχος. Δεν ήμουν πάντα σωστός απέναντί του.
20. Mε εγκατέλειψε. Mε άφησε μόνο.
ΘETIKEΣ ΣKΕΨΕΙΣ
Aκολουθούν μερικές πεποιθήσεις και σκέψεις, που μπορεί να μας βοηθήσουν στην προσπάθειά μας να αντιμετωπίσουμε τον θάνατο του αγαπημένου μας. Aν βρείτε ότι μερικές από αυτές σας βοηθούν, γράψτε τις με κεφαλαία γράμματα και τοποθετήστε τις κάπου, που να τις βλέπετε συχνά. Mπορείτε να τις αλλάξετε, ώστε να ανταποκρίνονται καλύτερα στις δικές σας συγκεκριμένες ανάγκες.
1. Eίμαι μια αιώνια ψυχή και έχω τη δύναμη να ζήσω, να επιβιώσω, να είμαι ευτυχισμένος και να προσφέρω. Όλα είναι μέσα μου.
2. O αγαπημένος μου είναι μια αιώνια, αθάνατη ψυχή, που εξακολουθεί να ζει σε άλλες διαστάσεις πιο όμορφες απ’ αυτές που ζω εγώ.
3. Aφού ο αγαπημένος μου είναι καλά και πιο κοντά στην πραγματική του φύση και τον Θεό, μπορώ και εγώ να είμαι χαρούμενη γι’ αυτόν και μπορώ να δώσω χαρά στον εαυτό μου και σ’ αυτούς που είναι γύρω μου.
4. O Θεός είναι μέσα μου και γύρω μου και έτσι νιώθω πάντα ασφαλής, προστατευμένος και ήρεμος.
5. Tο καθετί συμβαίνει σύμφωνα με το τέλειο Θεϊκό Σχέδιο, που δίνει στον καθένα μας ό,τι ακριβώς χρειαζόμαστε για την εξέλιξή μας ως ψυχές. Για κάποιους λόγους ήταν καλύτερα για τον αγαπημένο μας να μεταβεί σε άλλα επίπεδα ύπαρξης.
6. Όλοι οι άνθρωποι στη Γη έχουν χάσει αγαπημένους, δεν είμαι μόνον εγώ. Eίμαστε προσωρινοί σ’ αυτή τη Γη και η αποχώρησή μας είναι κάτι τελείως φυσικό.
7. H αποχώρηση της ψυχής από τους περιορισμούς του προσωρινού φυσικού σώματος είναι μια όμορφη απελευθέρωση από μια περιορισμένη ενσαρκωμένη κατάσταση.
8. H απώλεια του αγαπημένου μας είναι μεγάλη ευκαιρία για πνευματική εξέλιξη μέσα από την καλλιέργεια, την εσωτερική δύναμη, την ηρεμία, την ασφάλεια και την αυτοπαραδοχή.
9. Δέχομαι την τελειότητα του Θεϊκού Σχεδίου και συγχωρώ τον Θεό και όλους για οτιδήποτε συμβαίνει σε μένα.
10. O αγαπημένος μου θα ήθελε να είμαι ευτυχισμένος και να συνεχίσω τη ζωή μου δημιουργικά και όμορφα.
11. Eίμαι αποδεκτός στην κοινωνία για αυτό που είμαι και όχι για τη σχέση μου με κάποιον.
12. H απώλεια ενός αγαπημένου δεν έχει σχέση με τιμωρία, αλλά αντίθετα είναι μία μεγάλη ευκαιρία για πνευματική εξέλιξη και εσωτερική ανάπτυξη.
13. Eίμαι ένα αγνό παιδί του Θεού και με αγαπά σε κάθε περίπτωση, ανιδιοτελώς.
14. Kανείς δεν μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνος για τον θάνατο κάποιου άλλου. O καθένας έχει επιλέξει την ώρα και το μέρος απ’ όπου θα αποχωρήσει.
15. Mπορώ και τώρα ακόμα να διορθώσω τη σχέση μου με τον αγαπημένο μου με εσωτερική συγκέντρωση και προσευχή.
16. Eίμαστε όλοι αδέλφια. Ανοίγομαι προς όλους που βρίσκονται τώρα μαζί μου σ’ αυτόν τον πλανήτη. Aυτό θα ήθελε και ο αγαπημένος μου.
17. Mοιράζομαι τη χαρά και τη λύπη μου με τους άλλους.
18. Bρίσκω νόημα στη ζωή μου με την προσφορά, τη δημιουργία και την εξέλιξη.
19. H ζωή είναι δώρο του Θεού και είναι καθήκον μου να τη χρησιμοποιώ για το καλό μου και το καλό των άλλων.20. Σήμερα 40.000 γονείς έχουν χάσει τα παιδιά τους. Aύριο άλλοι τόσοι. Δεν πονώ μόνο εγώ.
21. Yπάρχει μόνο μία οικουμενική ύπαρξη, που εκφράζεται μέσα από όλα τα όντα. H ίδια συνειδητότητα που εκφράστηκε μέσα από τον αγαπημένο μου τώρα εκφράζεται μέσα από τον καθένα γύρω μου. Όταν αγαπώ και προσφέρω στους άλλους, είναι σαν να αγαπώ και να προσφέρω σ’ αυτόν.

TI MΠOPΩ NA KANΩ
1. Mπορώ να μελετήσω τις πνευματικές αλήθειες που σχετίζονται με τα ακόλουθα θέματα: α) Tι είναι ο άνθρωπος; β) Ποιά είναι η σχέση μεταξύ ψυχής και σώματος; γ) Tι συμβαίνει, όταν η ψυχή εγκαταλείπει το σώμα; δ) Ποιά είναι η σχέση μεταξύ Θεού, ανθρώπου και Φύσης;
2. Mπορώ να εκφράσω τα συναισθήματά μου ανοιχτά σ’ αυτούς που νομίζω ότι μπορούν να τα σεβαστούν και να τα κατανοήσουν.
3. Mπορώ να προσεύχομαι για την εξέλιξη και την ανάπτυξη του αγαπημένου μου ως ψυχή, στις διαστάσεις που τώρα βρίσκεται. Mπορώ ν’ ανάβω ένα κερί γι’ αυτόν.
4. Σταδιακά μπορώ ν’ απελευθερώσω τον εαυτό μου από την υπερβολική συγκέντρωση σ’ αυτόν και να προσέχω περισσότερο αυτούς που έμειναν. Eίναι καλύτερα να δώσω όλα τα υπάρχοντά του σε ιδρύματα ή σε ανθρώπους που τα χρειάζονται και θα τα εκτιμήσουν.
5. Mπορώ ν’ ασχοληθώ με τους τρεις βασικούς σκοπούς της ζωής: α) Προσφορά – Yπηρεσία. β) Δημιουργία. γ ) Eξέλιξη-Aυτογνωσία.
6. Nα έχω υπομονή.
7. Mπορώ να καλλιεργήσω πίστη στον Θεό και τον εαυτό μου.
8. Mπορώ να συνδεθώ με κάποια ομάδα ανθρώπων που έχουν αφοσιωθεί στην εξέλιξη και με τους οποίους θα μπορούμε να έχουμε αμοιβαία υποστήριξη σ’ αυτήν την διαδικασία.

Πηγή
Το πένθος είναι οι συναισθηματικές και σωματικές αντιδράσεις και επιπτώσεις που αισθάνονται οι άνθρωποι λόγω θανάτου ενός αγαπημένου προσώπου. Περιλαμβάνει ένα μεγάλο φάσμα συναισθημάτων όπως λύπη, θυμό, απελπισία, ενοχές, φόβο. Ο κάθε άνθρωπος μπορεί να παρουσιάσει ένα διαφορετικό συνδυασμό συναισθημάτων και σωματικών ενοχλήσεων. Ο θάνατος ενός παιδιού δημιουργεί ένα ανυπόφορο αίσθημα αδικίας. Η απώλεια του μέλλοντος του παιδιού, τα ανεκπλήρωτα όνειρα και το παράλογο της συμφοράς, καθιστούν το χαμό ενός παιδιού από τις πλέον οδυνηρές ανθρώπινες εμπειρίες.
Οι γονείς μπορεί να αισθάνονται υπεύθυνοι για το θάνατο του παιδιού όσο παράλογο και εάν αυτό φαίνεται. Οι γονείς παράλληλα νιώθουν ότι έχουν χάσει ένα σημαντικό μέρος του ίδιου του εαυτού τους.
Ο θάνατος ενός συζύγου, είναι μια εξαιρετικά οδυνηρή εμπειρία. Εκτός από το σοβαρό συναισθηματικό σοκ, προκαλούνται νέα δύσκολα προβλήματα όπως αποδιοργάνωση της οικογένειας, ανάγκη αλλαγής τρόπου ζωής, απώλεια εισοδήματος, κοινωνικές επιπτώσεις.
Στους ηλικιωμένους ανθρώπους, ο θάνατος συζύγου σημαίνει απώλεια του ή της συντρόφου με τον οποίο πέρασε μια ολόκληρη ζωή αυτός ή αυτή που μένει πίσω. Στις προχωρημένες ηλικίες, η απώλεια συζύγου και τα αισθήματα μοναξιάς που ακολουθούν μπορεί να επιδεινωθούν και από την απώλεια λόγω θανάτου άλλων φίλων.
Ο θάνατος αγαπημένου προσώπου λόγω αυτοκτονίας είναι από τις δυσκολότερες καταστάσεις. Οι άνθρωποι του περιβάλλοντος, της οικογένειας και οι φίλοι δυσκολεύονται πολύ να δεχτούν και να ξεπεράσουν το δράμα που τους συμβαίνει. Νιώθουν ένα τεράστιο βάρος ευθύνης, ενοχών, θυμού και ντροπής. Μπορεί ακόμη να αισθάνονται σαν υπεύθυνοι για το θάνατο του αγαπημένου τους προσώπου.
Ο ψυχικός πόνος του πένθους είναι τόσο μεγάλος που μερικές φορές οι άνθρωποι αναζητούν τρόπους να τον αποφύγουν παρά να περάσουν από τα στάδια του. Δυστυχώς ο τρόπος αυτός δεν επιτρέπει την ανάρρωση από την ψυχική και σωματική οδύνη του πένθους.
Οι άνθρωποι για να μπορέσουν να ξεπεράσουν την τραυματική αυτή εμπειρία, πρέπει να περάσουν από τα στάδια του πένθους. Χρειάζονται τη βοήθεια της οικογένειας τους, των συγγενών και των φίλων τους. Ακόμη η βοήθεια εξειδικευμένων επαγγελματιών ψυχολόγων από τα πρώτα στάδια του πένθους, μπορεί να είναι εξαιρετικά χρήσιμη.
Είναι σημαντικό να διακρίνουμε κάποια στάδια από τα οποία οι άνθρωποι που έχασαν αγαπημένα τους πρόσωπα θα περάσουν κατά τη διάρκεια του πένθους τους.
Το αρχικό σοκ, χαρακτηρίζεται από την κρίση που ακολουθεί το δυστυχές συμβάν. Το στάδιο αυτό μπορεί να διαρκέσει μέρες ή εβδομάδες μετά από το θάνατο του αγαπημένου προσώπου. Η περίοδος αυτή χαρακτηρίζεται από πολλές αντιδράσεις σωματικές, συναισθηματικές, συμπεριφορικές και γνωσιακές.
Η δεύτερη κρίση, μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε στιγμή κατά τους πρώτους μερικούς μήνες. Το αρχικό μούδιασμα που παρατηρείται κατά το πρώτο στάδιο που ως ένα σημείο βοηθά τον άνθρωπο που πενθεί, εξαφανίζεται. Ο πόνος μπορεί να είναι ακόμη μεγαλύτερος και η κατάσταση δυσκολότερη από ότι αρχικά το άτομο που πενθεί, νόμιζε ότι θα μπορούσε να είναι.
Είναι σημαντικό στο στάδιο αυτό, να μην αποκρύβεται ο πόνος. Αυτός που πενθεί πρέπει να αναζητά βοήθεια από τα άτομα του περιβάλλοντος του, τα οποία μπορούν να το στηρίζουν.
Στο τρίτο στάδιο των αναμνήσεων, το άτομο που πενθεί ξαναθυμάται, αναπολεί πάρα πολύ και συνεχώς, το αγαπημένο του πρόσωπο που πέθανε. Πολλοί που πενθούν, εκπλήσσονται για το μεγάλο αριθμό πραγμάτων που ξαναθυμούνται και των εμπειριών που είχαν μαζί με τα χαμένα αγαπημένα τους πρόσωπα, τις οποίες βιώνουν ξανά νοητικά.
Στο τέταρτο στάδιο της προσαρμογής, το άτομο που πενθεί προσπαθεί να αντεπεξέλθει και να προσαρμοστεί στη νέα κατάσταση πραγμάτων που διαμορφώθηκε μετά την απώλεια του αγαπημένου προσώπου. Η ζωή χωρίς αυτό, είναι μια αδυσώπητη πραγματικότητα και στο τέταρτο στάδιο αρχίζει η επανεκτίμηση της ζωής. Η πορεία προς τα πάνω μπορεί τώρα να αρχίσει.
Στο πέμπτο στάδιο της παράδοσης, το άτομο που πενθεί, κερδίζει απόσταση από τις παλιές καταστάσεις και τους παλιούς ρόλους που είχε όταν ζούσε το αγαπημένο του πρόσωπο.
Στο έκτο στάδιο της μνήμης, με το αγαπημένο πρόσωπο που πέθανε δημιουργείται περισσότερο μια νέα σχέση μνήμης.
Στο έβδομο στάδιο της ολοκλήρωσης, οι σκέψεις για το αγαπημένο πρόσωπο που χάθηκε, γίνονται με λιγότερο ή και καθόλου πόνο. Υπάρχει πάντοτε το αίσθημα της λύπης αλλά όχι ο σπαρακτικός πόνος των πρώτων σταδίων.
Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι που πενθούν που θα περάσουν απαραίτητα από όλα τα πιο πάνω στάδια ή με τη συγκεκριμένη χρονολογική σειρά.
Ο κάθε άνθρωπος μπορεί να παρουσιάσει διαφοροποιήσεις όσον αφορά στη σειρά των σταδίων του πένθους που θα διέλθει και όσον αφορά στην ένταση και χρονική διάρκεια τους. Συνήθως χρειάζονται δύο χρόνια για να ξεπεράσει κάποιος το θάνατο αγαπημένου του προσώπου. Όταν πρόκειται για ξαφνικό τραυματικό θάνατο, ο χρόνος μπορεί να είναι μεγαλύτερος.
Υπάρχουν και περιπτώσεις που η φυσιολογική διαδικασία του πένθους μπορεί να μην εξελιχθεί κανονικά. Είναι δυνατόν να παρατηρηθούν επιπλοκές του πένθους όπως παρατεταμένη περίοδος θλίψης, μη αποδοχή της απώλειας, επίμονες ιδέες για το θάνατο του αγαπημένου προσώπου, κατάθλιψη σοβαρού βαθμού, ψυχοκινητικά προβλήματα και σύνδρομο μετατραυματικού στρες.
Σε τέτοιες περιπτώσεις είναι αναγκαία η βοήθεια και παρακολούθηση από ειδικό ψυχολόγο με εμπειρία στα θέματα σχετικά με την απώλεια αγαπημένων προσώπων λόγω θανάτου και το πένθος.
Με υπομονή, υποστήριξη, βοήθεια από τους συγγενείς και φίλους, οι περισσότεροι άνθρωποι με την πάροδο του χρόνου καταφέρνουν να αντιμετωπίσουν το πλήγμα του θανάτου του αγαπημένου τους προσώπου. Ο πόνος μειώνεται και παραμένουν οι προσφιλείς αναμνήσεις.