Η υποκειμενική ερωτική μας πραγματικότητα

Στο βιβλίο «Οικογένεια, η Σύγχρονη Οδύσσεια», οι Robin Skynner και John Cleese, μας παραθέτουν μία μελέτη οικογενειακών συστημάτων, όπου μία ομάδα άγνωστων προσώπων μεταξύ τους, επιλέγουν έναν ερωτικό σύντροφο, είτε που τους θυμίζει κάποιο μέλος της οικογένειάς τους, είτε που τους εμπνέει τη βεβαιότητα ότι θα μπορούσε να γεμίσει το «κενό» που βρίσκεται μέσα τους.

Μόλις σχηματιστούν τα ζευγάρια, ξεκινά μία μεταξύ του συζήτηση, αναφορικά με τους πιθανούς λόγους και τα κίνητρα της συγκεκριμένης κι όχι κάποιας άλλης επιλογής, συγκρίνοντας τις οικογένειές τους.

Στη συνέχεια, το κάθε ζευγάρι, διαλέγει ένα άλλο και το κάθε πρόσωπο επιλέγει και «ταυτίζεται» με έναν οικογενειακό ρόλο και στο τέλος συζητούν μεταξύ τους για τα κίνητρα που ο καθένας είχε για την επιλογή του συγκεκριμένου ρόλου, μέσα στην τετραμελή ομάδα. Παρατηρήθηκε πως υπήρχαν αρκετά κοινά χαρακτηριστικά μεταξύ των οικογενειών προέλευσης (π.χ. στον τρόπο κατανόησης κι έκφρασης συναισθημάτων, προσδοκιών που οι γονείς τους είχαν από αυτούς, άλυτα συναισθηματικά θέματα κ.λ.π.).

Παρατηρήθηκε επίσης, πως ορισμένα άτομα είτε δεν είχαν επιλέξει κανέναν ερωτικό σύντροφο ή δεν είχαν επιλεγεί από κανέναν. Για το λόγο αυτό, τους ζητήθηκε χωριστά να μιλήσουν για τις δικές τους οικογένειες προέλευσης. Η ομάδα έρευνας, ανακάλυψε πως τα πρόσωπα αυτά, είχαν ανατραφεί σε ανάδοχες οικογένειες, ήταν υιοθετημένοι, είτε βίωσαν απορριπτικά συναισθήματα στην πρώιμη παιδική τους ηλικία.

Συμπεραίνουμε λοιπόν, πως η πραγματικότητα που ζούμε κι αναπτυσσόμαστε ερωτικά, δεν είναι αντικειμενική, αλλά απολύτως υποκειμενική! Οι ερωτικές μας σχέσεις υπάρχουν ως κοινωνικό φαινόμενο, το οποίο έχει μάλλον επαναληφθεί νωρίτερα στη ζωή μας.

Παρόλα αυτά, αυτό που ενδιαφέρει πραγματικά είναι ο τρόπος με τον οποίο το κάθε ένας από εμάς βιώνει τον έρωτα και τη σωματική οικειότητα. Σημασία στην επιλογή συντρόφου, έχουν οι προσδοκίες, οι πόθοι, οι επιθυμίες, οι φαντασιώσεις κι όλοι εκείνοι οι παράγοντες οι οποίοι διαμορφώνουν και χαρακτηρίζουν την ατομικότητα μας, όπως αυτή εκφράζεται μέσα από τις σχέσεις μας με τους σημαντικούς άλλους της ζωής μας.

Χαρίκλεια Μανουσάκη
Επιστημονική Συνεργάτης σε θέματα Ψυχικής Υγείας κι Επικοινωνίας